Kościół pod wezwaniem świętej Katarzyny Aleksandryjskiej

Parafia pod wezwaniem świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w dzielnicy Zakrze w Kudowy-Zdroju powstała w 1264 roku. Obejmowała ona wsie położone na zachodnim krańcu Ziemi Kłodzkiej. Pierwszy wybudowany kościół parafialny był malutką drewnianą budowlą. Większość wiernych parafii stanowiła napływająca ludność z Niemiec. Zniszczona została ona w 1420 roku podczas najazdu Husytów na ziemię kłodzką, którzy podpalili kościół i wymordowali większą część ludności. Oznaczało to, że kudowska parafia upadła, a część jej wiernych i terytorium zostaje wchłonięte przez sąsiednią parafię świętego Michała Archanioła w Lewinie Kłodzkim.

Parafia świętej Katarzyny została ponownie reaktywowana w 1739 roku, jednak już w 1830 roku została ponownie zlikwidowana, w wyniku zbyt małej liczby wiernych. W 1922 roku została ona odtworzona po raz trzeci. W jej skład weszło Zakrze oraz część Kudowy Zdroju.

Po II wojnie światowej i przyznaniu Polsce ziemi historycznego hrabstwa kłodzkiego parafia znalazła się w granicach administratury apostolskiej archidiecezji wrocławskiej we Wrocławiu. Rok później poszerzono granice parafii, przyłączając do niej cały Zdrój. Miało to związek z nadaniem Kudowie-Zdrój praw miejskich. W 1972 roku wydzielono z parafii nową jednostkę - parafię Miłosierdzia Bożego. W 1993 roku parafia stała się siedzibą nowo utworzonego dekanatu kudowskiego, który w 2004 roku wszedł w skład diecezji świdnickiej.