ŹRÓDEŁKO MARYI W ZIELONEJ DOLINIE

W roku 1830, w malowniczej okolicy Nachodu, nadleśniczy i zapalony myśliwy, Ignacy Siegiel, podczas swego codziennego obchodu natrafił na coś niezwykłego. Pod jodłą znajdował się obraz przedstawiający Matkę Boską Siedmiu Boleści. Znalezisko to umieścił ostrożnie na drzewie. Przez długi czas Siegiel odwiedzał to miejsce, oddając cześć Matce Boskiej Bolesnej w modlitwie. Pewnej nocy otrzymał on we śnie wskazówkę, by powiększyć ten obraz, co też uczynił. Jako gorliwy czciciel Matki Boskiej Bolesnej, regularnie pielgrzymował do tego miejsca, niepokoiło go jednak jedno - brak źródła wody w okolicy.

Pewnego dnia, jakby odpowiedź na jego modlitwy, odkrył pod drzewem płynące źródełko. Nazwano je wówczas źródełkiem Maryi. To miejsce stało się oazą duchowego wypoczynku dla wielu, gdzie można było nie tylko szukać ukojenia dla duszy, lecz także dla ciała. W 1832 roku, gdy Kudowa i okoliczne tereny nawiedziła straszliwa pandemia cholery, mieszkańcy zrozpaczeni i zdezorientowani, zwrócili się ku temu miejscu z nadzieją na uzdrowienie. Wierząc w cudowną moc tego źródła, zaczęli pić z jego wód. I rzeczywiście, zaraza ustąpiła, a ci, którzy korzystali z tego cudownego źródła, zostali ocaleni. To wydarzenie zostało uznane za cudowne, potwierdzenie mocy opieki Matki Boskiej Bolesnej.

W 1887 roku, jako wyraz wdzięczności i czci, wzniesiono kapliczkę, której projektantem był Józef Elsner ze Słonego. Sława tego miejsca jako źródła duchowego i cudownego miejsca uzdrowienia rozniosła się po całej Polsce, przyciągając pielgrzymów i turystów z różnych zakątków świata. Dziś, to miejsce jest nie tylko świadectwem wiary i cudu, lecz także symbolem nadziei i uzdrowienia dla wielu, którzy przybywają tu w poszukiwaniu pociechy i wsparcia.

Słowa kluczowe: Matka Boska Siedmiu Boleści, cudowne źródło, Kudowa, historia cudu, pielgrzymka, kapliczka, Józef Elsner, miejsce uzdrowienia, modlitwa, nawiedzenie, pandemia cholery, wiara, symbol nadziei.