SZCZELINIEC WIELKI

Szczeliniec Wielki to wspaniała atrakcja składająca się z „labiryntów skalnych o powierzchni 50 hektarów, zajmuje on całą powierzchnię najwyższego szczytu Gór Stołowych (919 metrów nad poziomem morza) Tworzą go skały o różnorodnych kształtach. Wiele z nich posiada własne nazwy utworzone od ich charakterystycznych kształtów. Najbardziej znane to:

• Wielbłąd
• Sowa
• Małpolud
• Słoń
• Indyjska Świątynia
• Kwoka

Pomiędzy skałami ciągną się głębokie szczeliny. W niektórych z nich śnieg zalega do lata. Do najciekawszych należy Piekiełko i Diabelska Kuchnia. Bogactwo występujących tutaj form skalnych, z licznymi szczelinami, uwarunkowane jest zróżnicowaniem odporności skał na procesy erozyjne, które ulegają intensyfikacji pod wpływem zmian klimatycznych. W wyniku tych procesów krawędzie masywu ulegają powolnemu cofaniu. Szczeliniec Wielki budził zainteresowanie już w XVIII wieku, odwiedzało go wiele znanych osobistości, między innymi J. W. Goethe, którego pobyt w 1790 roku upamiętnia widniejąca obok wybudowanego w połowie XIX wieku schroniska PTTK na Szczelińcu metalowa tablica.